Sofia Ramselaar
Het werk van Sofia Ramselaar (1966) heeft een kleurrijk, vrolijk, en soms sprookjesachtig karakter. Een grote inspiratiebron is de uitgestrektheid en ruimtelijke ordening van de natuur. Elementen als bomen, bergen, wegen, rivieren en wolken, worden op een vaak collageachtige manier herschapen tot nieuwe werelden uit de verbeelding. Ook nog niet eerder gebruikte technieken en materialen vormen een goed uitgangspunt voor nieuwe schilderijen. In haar werk wordt veel gebruik gemaakt van tegenstellingen. Ze plaatst bijvoorbeeld egale vlakken naast gedetailleerde structuren en herkenbare voorstellingen naast abstracte vormen. Door met kleur, vorm en verf te spelen én met de wetten van het perspectief, ontstaan er droombeelden, waar de avontuurlijke beschouwer ongestoord in kan verdwalen. Zelf zegt zij hiervan: ”Mijn werk is zowel abstract als figuratief. Vroeger wat meer figuratief, de laatste tijd meer abstract. Maar altijd is mijn interesse uitgegaan naar de tegenstelling tussen die twee. De vraag is, of je wel van twee verschillende gebieden kunt spreken. Wanneer spreek je over figuratief? Wanneer zijn vormen nog herkenbaar als iets wat bestaat? Het is voor mij een uitdaging contrasten te verenigen tot een evenwichtig beeld. Tussen abstract en figuratief, maar ook tussen ruimtelijk en plat, egaal en structuur, groot en klein en kleurcontrasten.“ Al dan niet met een bewust thema in haar hoofd begint zij heel intuïtief met vormen, kwast- of paletmesstreken. Dat levert meestal genoeg inspiratie om de fantasie op gang te laten komen. Van de ene vorm of verfstreek komt vanzelf de volgende. Maar de laatste fase, het goed in evenwicht brengen van het beeld, gaat zelden vanzelf. “Soms is het een heel geworstel. Ik heb dan zoveel verschillende vormen, kleuren en structuren in een beeld gestopt dat ik me genoodzaakt voel mezelf de volgende keer bij voorbaat te beperken. En dat doe ik dan ook. Dan start ik bijvoorbeeld bewust met een beperkt kleurenpalet.”
Sofia Ramselaar woont en werkt in Tilburg.