Tineke Tukker
ver weg, naderbij, dichtbij: ‘zijn’ en ‘verdwijnen’
Beeldend kunstenaar Tineke Tukker (1959) houdt zich in haar werk bezig met wat zij noemt “zijn” en “verdwijnen”. Lastige begrippen, als het om verf-op-doek gaat. Tenslotte lijken haar schilderijen wel degelijk op de werkelijkheid, zij het niet realistisch, maar eerder figuratief. Een belangrijke rol is weggelegd voor een spel met licht en afstand. De reflectie van het licht versterkt het geschilderde beeld. Of het nu gaat om industriële complexen, een hoek in een huiskamer of een bos bloemen, alles is spannend genoeg om de verborgen toverachtige wereld te laten zien. Met een snelle penseelstreek brengt Tukker laag op laag beweging in de verf en dus het beeld. Soms lijkt het of het niet wil stilstaan.
Als onderwerp kiest zij -Ver-weg- landschappen die door licht en beweging als het ware van een andere werkelijkheid getuigen. -Naderbij- benadert zij tafels en stillevens als landschappen waar je doorheem kunst wandelen. De schilder zoomt -Dichtbij- in op bloemen die daardoor kleurvlakken worden, welhaast abstracte vormen. Schoonheid en vergankelijkheid van de schepping vallen zo samen.
Tineke Tukker woont en werkt in Alkmaar.