Jitse Sikkema

Jitse Sikkema maakt zowel vlak als ruimtelijk werk. Na zijn opleiding aan de Akademie voor Beeldende Kunst Minerva in Groningen debuteert hij als kunstschilder. Al snel komt de nadruk op ruimtelijk werk te liggen. Kenmerkend is de voorkeur voor het gebruik van klei. Veel beelden die bestemd zijn om in brons af te gieten ontstaan in dit materiaal. “Klei is een prachtig materiaal om vorm te geven aan een idee. Het heeft meer karakter dan boetseerwas”, aldus de kunstenaar.
De ene keer ligt de nadruk op een meer figuratieve vormgeving een andere keer op een meer non-figuratieve, of wordt de voorstelling in een surrealistisch beeld weergegeven. “Voor mij bestaat het verschil tussen figuratief en abstract niet zo. Waar het om gaat is de kracht, de vitaliteit, de magie, die het beeld in zich draagt.” Ondanks het uitgebreide oeuvre is er sprake van een duidelijk herkenbaar eigen handschrift van de kunstenaar. Zijn beelden hebben iets sacraals. Enerzijds roepen ze de onweerstaanbare drang op ze aan te raken. Dat heeft alles te maken met de huid van het kunstwerk, met de oppervlakte die mede de spanning veroorzaakt die het werk in de ruimte teweegbrengt. Anderzijds scheppen de versteende of in brons vastgelegde figuren afstand.
Voor al zijn werk – ook het meer surrealistische – geldt: wat je ziet is duidelijk. De onderdelen zijn perfect gemaakt. Ze zijn herkenbaar en vertrouwd, maar de combinatie ervan maakt dat de visuele informatie niet automatisch leidt tot het begrijpen van de inhoud van het beeld. Ze lijken uit een droomwereld ontsnapt en zijn daardoor niet zo gemakkelijk te doorgronden. Ze vragen van de beschouwer een open houding. De beelden roepen associaties op met allerlei primitieve cultuurvormen. Zij brengen de beschouwer terug in de diepste lagen van het universeel geheugen. Het gaat er niet om mensen uit te beelden, het gaat er om tekens van menselijk leven vorm te geven.

Te leen of te koop