Jan Reus

Jan Reus was een erg actief en druk kind en verveelde zich vrij snel op school. "Ze wisten op school niet wat ze aan me hadden. Ik was liever buiten, in de natuur. Jaren later werd pas duidelijk waarom ik als kind zo recalcitrant was en de leraren mij niet begrepen: ik bleek dyslectisch te zijn. Bovendien zette ik op heel jonge leeftijd woorden al om in beelden en geluid, in welke vorm dan ook; dat boeide me." Zijn werk op een bloembollenbedrijf in West-Friesland betekende tegelijkertijd een vruchtbare artistieke kruisbestuiving met de eigenaar van het bedrijf, Alewijn Oostwoud Wijdenes (1925-2015), die een begenadigd fotograaf bleek te zijn. Uit de manier waarop deze fotografeerde kwam Reus er achter dat je gedachten kunt vastleggen in beelden. Een heel verhaal vatte hij samen in één moment, één beeld. “Zelf zit ik wat filmischer in elkaar, vandaar ook dat ik drieluiken maak. Daar kun je meer van een verhaal op kwijt.”
Reus begon te schilderen in een stijl die een zekere verwantschap vertoont met het magisch realisme. Het ging hem echter niet om de verwijzing naar een metafysische werkelijkheid achter of boven de dingen die zijn afgebeeld. Eerder om een filosofisch getint spel met beeldelementen zoals we dat bijvoorbeeld kennen uit sommige werken van René Magritte. De kern daarvan is toch wel vervreemding van de bestaande werkelijkheid. Deze 'vervreemd realistische' stijl bij Reus is een gevolg van een zeer gedetailleerde techniek, die op het oog werkelijkheidsgetrouwe beelden oplevert. Nadere beschouwing leert dat er sprake is van een hyperrealistische stilering, met name in het kleurgebruik, maar ook in de compositie. De aldus gevormde beeldelementen laten zich verstaan als onderdelen van een geschilderde verhaallijn of gedachtegang.
Jan Reus woont en werkt in IJlst.

Momenteel niet beschikbaar werk