Erik Oldenhof

Menig schilderij van Erik Oldenhof verwart even, op een prettige manier: wat zijn dat voor een dikke lagen op het doek - plastic misschien? Het blijkt acrylverf te zijn, ongewoon dik opgebracht. Soms is het ‘oorspronkelijke’ doek te zien, als een baan of lijn door die stevige concentraties acrylverf - ze lijken bijna sneden in het schilderij. Daardoor worden Oldenhofs schilderijen eigenlijk driedimensionale kunstwerken. Het zijn eerder architectonische bouwwerken van verf, hebben de allure van grof aangezette wandsculpturen. De kunstenaar brengt vele lagen verf aan waarin hij horizontale sporen trekt zoals een ploeg zijn weg vindt door een dikke laag vette klei. Zijn werk gaat dan ook vooral over het proces van schilderen, overschilderen, toevoegen en weglaten, oppervlak en diepte, licht en schaduw, sporen trekken en het uitwissen daarvan, orde creëren en vervolgens die orde weer verstoren. Pure abstractie in materie gevangen. Het is aan de kijker zijn eigen realiteit te scheppen. De schilderijen doen door hun opvallende kleurvlakken en lijnen vaak denken aan abstract-expressionistische schilders als Mark Rothko en Barnett Newman; die dikke acrylverf heeft ook zeker iets expressionistisch. Tegelijkertijd doet de ruimtelijke benadering denken aan ZERO-kunstenaars die met allerlei opvallende ingrepen het vlakke, tweedimensionale van het schilderdoek doorbraken. Die twee ‘voorlopers’ lijken onverenigbaar, maar komen samen in Oldenhofs benadering die gekenmerkt wordt door een grote nadruk op verf; véél verf.
Erik Oldenhof woont en werkt in Amsterdam.

Te leen of te koop

Momenteel niet beschikbaar werk