Allard Kaai

SCHILDEREN EEN DAGELIJKSE STRIJD
Inkt op papier of verf op paneel, beeldend kunstenaar Allard Kaai heeft deze materialen nodig om te voldoen aan zijn innerlijke drang: schilderen en tekenen van landschappen. Zijn werk wordt ‘speels en liefdevol’ genoemd. ‘Een omhelzing vol leven en gretigheid’. Dat klopt wel, omdat hij geen atelier-schilder is, maar altijd buiten werkt, midden in de natuur die hij ondergaat en - hoe zwaar het weertype ook is - altijd met alle zintuigen open op zich laat inwerken. Letterlijk en figuurlijk een onderdompeling. Een urenlange worsteling om het onvatbare vast te leggen. Licht en kleur blijven altijd speels en laten de kijker de vrijheid zijn eigen verhaal te vinden. Hoe vang je de wind, hoe schilder je zwoel weer? “Ik worstel hier elke dag mee en sta met mijn regenlaarzen in de modderige weiden rond ons plaatselijke meer, het Uitgeestermeer. Het landschap ademt geschiedenis, met zijn oude dijken, kreken en kleine dijken. Het verveelt nooit en is een muze in elk weertype. In de late herfst voornamelijk bruinig, met stormachtige luchten, waardoor de verf op mijn kwast taai wordt van de kou, en schijnbaar de klamme, koude herfstlucht op het paneel lijmt. De verf is dik en de kleuren grijs. In het voorjaar wordt het licht prachtig sterk rond al het water en zie je een verblindend aantal tinten groen.” De kunstenaar staat dagelijks in de modder en kan niet anders. De ezel wordt soms bijna in de greppel geblazen, de lucht veegt zichzelf in verf op het paneel. “Ik vang de wind en de paardenvliegen. Een insect wordt gevangen in de verf - een onbedoeld monument voor de lente.“
ALS EEN VOS: nu ook een Foto-ommetje van Allard Kaai. “Ik fotografeer sinds de corona-pandemie op dagelijkse basis. In dit dagelijkse ommetje zie ik hoe de wereld er op dit moment bijstaat. Er is door de coronacrisis een hang naar identificatie bij mensen. Ze laten graag zien wie ze zijn. Ze zijn soms tegen het beeld dat anderen hebben, er is polarisatie. Er is daardoor een sterk gevoel van thuis, mensen zijn vaker thuis en richten zich ook op hun directe omgeving, ze kunnen daarmee laten zien wie ze zijn. Het erf is een drager van hun identiteit. Door de crisis is het stil op straat. Dat heeft me heel veel ruimte gegeven. Precies tegengesteld aan wat veel mensen ervaren tijdens een lockdown, kan ik juist in alle rust zonder gezien te worden mijn gang gaan. Voordat de pandemie begon, was ik vooral aan het werk in de natuur. Ik ruk op naar de bewoonde wereld als het stil wordt, eigenlijk net als een vos of andere wilde dieren. Juist door haar afwezigheid, heb ik ruimte gekregen om de mens bloot te leggen.”
Allard Kaai woont en werkt in Bergen (NH).

Te leen of te koop

Momenteel niet beschikbaar werk