Jos van Beek
Het werk van Jos van Beek kent een opvallend kleurgebruik. De primaire kleuren rood, blauw en geel knallen soms in grove vegen van het doek. Daardoor ziet de toeschouwer in de eerste plaats abstracte vormen; het lijkt erop dat hij geen oog heeft voor de realiteit om zich heen. Niets is minder waar. Zijn expressionistische vormtaal is wel degelijk lyrisch van aard, hoewel hij tegen abstractie aanschuurt. Dit laatste is bewust gedaan, omdat een schilderij nooit “af” is. “Voor weergave van de realiteit is de fotografie uitgevonden”, aldus de kunstenaar. Hem gaat het om het aanduiden en suggereren van elementen uit de dagelijkse werkelijkheid. Vaag herkenbare flarden en fragmenten, maar altijd gedeformeerd. Er moet altijd iets overblijven wat door de toeschouwer zelf kan worden in- dan wel aangevuld. Hij creëert voorstellingen die ruimte laten voor een eigen invulling, die open is. Kortom: “Schilderen is het zichtbaar maken van wat ergens aanwezig is, maar nog niet zichtbaar gemaakt is”. Dáár gaat het om: nooit de werkelijkheid zelf. Zijn schilderijen mogen dan weliswaar de realiteit van het dagelijks leven als inspiratiebron hebben, ze zijn absoluut méér dan een registratie van die werkelijkheid. Een schilderij is immers een nieuwe, niet eerder vertoonde werkelijkheid, met haar eigen wetten, eigen mogelijkheden en soms ook ergernissen.
Jos van Beek woont en werkt in Sint Anthonis.