Arlaque
Voor de veelzijdige kunstenaar is “schilderen hetzelfde als eten en slapen. Het is een pure noodzaak waar ik niet zonder kan. Ik heb ooit wel eens vrouwengedaanten in vuurkleuren gemaakt, maar het abstracte werk biedt toch meer uitdaging.”. Een abstract schilderij roept spanning op. De kijker zoekt naar herkenbare realistische plaatjes, het liefst nog mooi ook. Maar kunst hoeft niet mooi te zijn. Mensen zetten vraagtekens en begrijpen het vaak niet. Het is niet Arlaques intentie om ‘mooi’ te schilderen. Kunst moet zeggingskracht hebben en discussie oproepen. Het stellen van vragen is belangrijker dan het aangeven van pasklare antwoorden. Daardoor blijft het boeiend. Arlaque legt haar emotie in het werk en zodra zij haar penseel neerlegt is het schilderij van de toeschouwer. Iedereen haalt eruit wat hij wil, vindt zijn eigen antwoord.
De kunstenaar is steeds op zoek naar het ongewone, het wonderbaarlijke, waarin vervreemding een grote rol speelt. Dat levert een geheel eigen visie op, een eigen beeldtaal in verschillende disciplines. Fotografie, tekenen of schilderen, eventueel een combinatie van deze drie gebruikt zij om een gemanipuleerde werkelijkheid te creëren met een bijzonder verhalend karakter en een moeilijk achterhaalbare inhoud. De maker wikt, de kijker beschikt. Deze heeft het laatste woord.
Arlaque woont en werkt in Amsterdam.