Hans Truijen

HANS TRUIJEN
In 1894 vond in Parijs de première plaats van Claude Debussy’s symfonische gedicht voor orkest Prélude à l’après-midi d’un faune. Debussy liet zich inspireren door het symbolistische gedicht L’après-midi dun faune van Stéphane Mallarmé dat vooral in impressionistische kringen geliefd was. Het verhaal over een faun en zijn dagdromen op een zwoele namiddag was eerder al door Éduard Manet op doek gezet. De muzikaliteit van Mallarmés poëzie klinkt door in het orkestwerk.
De zeefdruk L’Apres-midi d’une faune van Truijen refereert duidelijk aan de muzikaliteit en kleurrijkheid van de voorbeelden, hierboven genoemd. De kunstenaar zoekt in bijna abstracte, kubistische vormen en kleuren uitbeelding te geven aan wat bij hem een leidraad is: ontluikende liefde en dus het beginnende leven van de lente. In zijn werk overheerst de liefde en is het altijd voorjaar. Cobra, Campendonck, Picasso. Eigenzinnig dat is het oeuvre van Truijen. Lijnen en kleuren bewegen op doek of papier. Ze zijn soepel met elkaar verweven, of juist van elkaar gescheiden. Truijen hanteert een helder palet, hij streeft ernaar zijn werken te laten schitteren, zoals een glasraam dat doet. Het zal dan ook niemand verbazen dat Truijen zich jarenlang als glazenier manifesteerde. Kleur is voor hem essentieel, vooral de primaire kleuren rood, blauw en geel. De terugkerende motieven verwijzen veelal naar vrijheid, vogels, vlinders, (vliegende) vissen en engelen.

Te leen of te koop